Αναζητώντας το μοντέρνο, η Max Mara ταξιδεύει πίσω στο χρόνο στον ταραχώδη, 18^ο  αιώνα. Ότι κάνουν σήμερα τα chatbots, έκαναν τότε τα καφενεία: διέδιδαν ειδήσεις και ιδέες -αληθινές και ψεύτικες- με αστραπιαία ταχύτητα. Τότε όπως και τώρα, ο καθένας προσπαθούσε να κατανοήσει τον κόσμο και όλοι είχαν μία άποψη. Εμιλί ντι Σατλέ: Η Μαρκησία, μια γυναίκα ελεύθερο πνεύμα, της οποίας το φιλοσοφικό έργο έδινε τον παλμό της ορθολογικής σκέψης κατά τη διάρκεια του Διαφωτισμού. Με ένα μυαλό τόσο κοφτερό σαν τη λεπίδα ενός χειρουργού, ανέλυε τα ζητήματα της εποχής, όπως η εκπαίδευση, ο ρόλος της γυναίκας στην κοινωνία, η μετά θάνατον ζωή και η ανθρώπινη ευτυχία. «Για να είναι κανείς ευτυχισμένος, πρέπει να απαλλαγεί από την προκατάληψη», έγραψε.

Η Εμιλί είχε έναν εραστή. Ο άντρας που περιγράφεται ως «ο πρώτος πραγματικά σύγχρονος celebrity της Ευρώπης», ο αυτοαποκαλούμενος Βολταίρος. Σε μια εποχή όπου η φιλοσοφία και οι φυσικές επιστήμες συνδέθηκαν με ένα άγγιγμα μυστικιστικού θαύματος, το ζευγάρι έζησε δέκα χρόνια μαζί σε ένα επιστημονικό πείραμα και ένα πνευματικό ντιμπέιτ. Ως γυναίκα έπρεπε να φωνάζει για να ακουστεί αλλά για εκείνη αυτό ήταν ενθάρρυνση:  «Τουλάχιστον, η αρσενική αδικία μας αποκλείει από τις επιστήμες που εξυπηρετούν την  παραγωγή κακών βιβλίων», έγραψε. Η Μόδα στην Εποχή της Λογικής άφησε αποτρόπαια ίχνη μιας πιο σκοτεινής εποχής: ογκώδη υφάσματα, φτερά, τρίχες αλόγου, μπανέλες, βαφή προσώπου για τελετουργίες και πανύψηλες περούκες. Ο Βολταίρος μας λέει ότι η Εμιλί μισούσε τη δεισιδαιμονία και τη νεκρομαντεία: στην αφήγηση της Max Mara, η Εμιλί απορρίπτει τα περίπλοκα και περιοριστικά στυλ της εποχής. Η επιστήμη ανοίγει την πόρτα σε μια γκαρνταρόμπα του τώρα.

Τα πλούσια μπροκάρ υφάσματα, οι κρίκοι, τα bustier και τα σεμιζιέ είναι κατασκευασμένα με αιχμηρή Νευτώνεια ακρίβεια σε συνδυασμό με τα μίνιμαλ ζιβάγκο και τις chunky μπότες. Οι φούστες Pannier, πάνω από το γόνατο, ή στο μήκος του αστραγάλου, διαθέτουν αναχρονιστικά κορδόνια περίσφιξης και σπορ τσέπες. Κατευθείαν από το μέλλον, ένα επιβλητικό παρκά σε καμηλό χρώμα αντιστρέφεται σε ένα πλούσιο δαμασκηνί. Η πλάτη Watteau, χαρακτηριστικό των σύγχρονων δικαστηριακών ενδυμασιών, είναι μέρος ενός military παλτό και ενός κομψού κοκτέιλ φορέματος. Η Εμιλί μεταμφιεζόταν συχνά σε άντρα. Ήταν ο μόνος τρόπος να μπει στα καφενεία και να συνομιλήσει με τα κορυφαία μυαλά της εποχής. Η Max Mara εμπνέεται από ένα καστ με χαρακτήρες που φορούν κοστούμια: Ένας μεταμφιεσμένος gentleman με πανωφόρι, ένας κομψός συμβολαιογράφος με μαλλιά δεμένα με μαύρη κορδέλα, ένας ευγενής αξιωματικός με κάπα ή παλτό φορεμένο στον έναν ώμο και ένας επιβλητικός δούκας με μεγάλο μανδύα.

Η ποίηση του Βολταίρου κάνει σαφές ότι η αγάπη του για την Εμιλί ήταν κάτι παραπάνω από εγκεφαλική, ωστόσο την περιέγραψε ως «ένα σπουδαίο άντρα, του οποίου το μόνο λάθος ήταν ότι γεννήθηκε γυναίκα». Σχεδόν τριακόσια χρόνια αργότερα, το φύλο της δεν θεωρείται πλέον ότι είναι σε αντίθεση με το ταλέντο της. Ήταν μια από μια στρατιά γυναικών των οποίων η εξυπνάδα και η νοημοσύνη έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη της αλλαγής. Με μια συλλογή που συνδυάζει λογική και τάξη με μια πινελιά  ρομαντισμού, η Max Mara χαιρετίζει την Εμιλί ντι Σατλέ και άλλες γυναίκες σαν αυτήν: την Καμελοκρατία.